GZA Antwerpen proeft BelRAI. En dat smaakt naar meer.
Woonzorggroep GZA, GasthuisZusters Antwerpen, blikt tevreden terug op haar Zilver aan Zet-project. Met dat 3-jarige project steunt Cera verschillende Vlaamse en Brusselse projecten, gericht op kwetsbare ouderen. Bedoeling is te werken aan een haalbaar transferplan na een kortverblijf, met BelRAI-ondersteuning. Artesis Plantijn Hogeschool A’pen stuurde 3 stagestudenten naar het GZA Sint-Vincentius Kalmthout. De conclusies smaken naar (veel) meer.
Complexe zorgobservatie en -oriëntatie
Studente verpleegkunde Mirte Horemans: ‘We werkten 4 weken aan het project en hebben het BelRAI-instrument en de bijhorende Pyxicare-app getest. Die tools vormen een grondige zorgvernieuwing: een unieke ervaring dus die ik niet kon laten schieten.’ Manager beleidsondersteuning Ellen Moermans begeleidde alles: ‘Het project liep al 2 jaar, maar we hadden nog te weinig gefocust op het medisch-zorginhoudelijke. Maar BelRAI/Pyxicare paste in onze aanvraag om een nieuwe zorgvorm toe te passen, vanaf 2020. Een vorm van kortverblijf waarbij we mensen in complexe zorgsituaties observeren en heroriënteren.’
Confronterende resultaten
Mirte knikt: ‘We kregen een aantal cruciale onderzoeksvragen. Wat draagt BelRAI bij in de beoordeling van zorgbehoevendheid en ondersteuning? En wat draagt het bij tot de zorgplanning bij de kortverblijven, of tot een transferplan voor de cliënt? Uiteindelijk hebben we elk 1 cliënt gevolgd. Mijn casus, een 87-jarige dame met rug- en longklachten, bleek de meest sprekende.’ De resultaten waren confronterend: ‘BelRAI/Pyxicare gaf aan dat er te weinig mantelzorg was, dat ze moest opletten met de voeding en dat er iets moest gebeuren met haar kortademigheid. Vooral omdat ze al in behandeling was bij een longarts. Ook de depressieschaal gaf een risico aan dat de zorgverleners nog niet kenden. Dus dat werd eveneens opgevolgd.’
Mythes ontkrachten, drempels wegnemen
Manager beleidsondersteuning Ellen Moermans: ‘Mirte en haar medestudenten hebben die resultaten gedeeld met onze mensen. En de interesse is flink aangewakkerd. Zo was onze zorgcoördinator verbaasd dat het systeem op relatief korte tijd belangrijke CAPS (cliëntaandachtspunten) op de kaart zette. De mythe dat het BelRAI-instrument enorme administratie vergt, is ook verder ontkracht. Dankzij de Pyxicare-app is het instrument veel gebruiksvriendelijker geworden.’ De manier waarop BelRAI wordt gebruikt is belangrijk, vindt Mirte: ‘Pyxicare met BelRAI neem je overal mee via de tablet, bij de BelRAI-overheidswebsite moet je altijd je pas gebruiken. We hebben ons als een verpleegkundige opgesteld, niet als een interviewer. Maar we namen ook onze tijd om een persoonlijke band op te bouwen, zodat er meer openheid ontstond.’
Onderling overleg = persoonlijk inzicht
De resultaten moeten onderling besproken worden, zegt Mirte: ‘En ze moeten kunnen bezinken. Toen ik met de hoofdverpleegkundige samen zat, schrok ze zelf van de zaken die ik opsomde. Soms was er tegengas, maar toen ik uitlegde waarom, kwam er meer inzicht.’ Het hele project krijgt nog een staartje, aldus Ellen: ‘We mogen BelRAI/Pyxicare nog een maand langer gebruiken, op intern verzoek. Zodat de drempel om over te stappen verder wordt verlaagd. Op voorwaarde natuurlijk dat we het niet laten liggen, omdat we ons laten overweldigen door de dagelijkse gang van zaken. Een koppeling met een bewonersdossier is een andere noodzaak, maar ik hoorde dat veel Pyxicare-klanten die al hebben.’
Van tijdelijk project naar lange termijn
Het slotwoord is voor Kristine Gabriels, campusverantwoordelijke GZA Sint-Vincentius: ‘Onze huidige Gordon-bevragingen zijn bijzonder oppervlakkig in vergelijking met BelRAI/Pyxicare. Het systeem zet mensen echt aan tot nadenken, men gaat anders observeren, onbekende problemen komen naar boven, concrete acties worden makkelijker bepaald. De app werkt intuïtief en gebruiksvriendelijk, maar wat opleiding is zeker handig. Conclusie: de tijdsinvestering is de moeite waard, want je haalt er meer uit. Wordt zeker vervolgd!’
